در این پژوهش مراحل مختلف تولید فولاد در مجتمع فولاد مبارکه اصفهان بررسی شد. برای این کار از مراحل مختلف تولید نمونه برداری انجام گرفت. در مراحل مختلف نیز پتانسیل شیمیایی اکسیژن مذاب اندازه گیری شد. سپس از طریق محاسبات ترمودینامیکی و با در نظر گرفتن شرایط کاری (درجه حرارت، ترکیب شیمیایی مذاب و ...) ارتباط بین اکسیژن محلول و دیگر عناصر حل شده در مذاب ترسیم شد و با توجه به مقادیر عناصر محلول اکتیویته اکسید ها محاسبه گردید. ترکیب شیمیایی سرباره نیز با توجه به مقدار مواد اضافه شده به مذاب و مقادیر تلف شده آنها، محاسبه شد. در آخر نمونه های تهیه شده، توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی و آخال های دیده شده آنالیز شدند. در نهایت، با استفاده از این نتایج، بین آخال های تشکیل شده در هر مرحله و پتانسیل شیمیایی اکسیژن ارتباط بر قرار شد.

محاسبه وزن مواد بار کوره های ذوب، اغلب از راه موازنه جرم ساده عناصر آلیاژی در مواد ورودی و مذاب خروجی انجام می شود. اما در فرایندهای ذوب، پیچیدگی ها و پدیده های گوناگونی هست که اغلب در محاسبات موازنه جرم نادیده گرفته می شود و سبب عدم اطمینان در محاسبه بار کوره می گردد. خطای محاسبه، باعث اصلاح چندباره ذوب، تأخیر در تخلیه، افزایش هزینه و کاهش کیفیت مذاب می شود. در پژوهش حاضر تلاش بر این بوده که پیچیدگی ها و جنبه های مهم مساله ذوب، که اغلب نادیده گرفته شده، در کوره شناسایی و در یک مدل ریاضی مناسب درنظر گرفته شود. هدف پژوهش حاضر توسعه مدلی است، که نه تنها وزن مواد اولیه برای ترکیب شیمیایی ذوب هدف را بهینه سازی کند، بلکه هدررفت ناهمگن عناصر آلیاژی، ناخالصی های غیرفلزی مواد بار، و اصلاح ذوب اولیه در کوره را نیز درنظر بگیرد. این مقاله، یک مدل بهینه سازی استاندارد و یک الگوریتم حلقه ی تکرار برای موازنه جرم غیرخطی مساله ذوب ارایه می کند. یک مساله ذوب آلیاژ برنج با 7 عنصر آلیاژی و 8 نوع مواد بار در مقیاس صنعتی طرح و بررسی گردید، تا کارکرد مدل را مورد آزمایش قرار دهد. نتایج عددی مدل کسر وزنی مواد اولیه، و وزن و ترکیب شیمیایی ذوب اصلاح شده را با کمترین هزینه مواد نشان می دهد. تحلیل بهینه بودن جواب، تایید کرد که کمترین مقدار هزینه به دست آمده است. مدل استاندارد غیرخطی، ابزاری قابل اعتماد و سریع برای بهینه سازی هزینه و محاسبه بار کوره است که پتانسیل های قابل توجهی برای کاهش هزینه و تسهیل اتوماسیون صنعتی فرایند ذوب ایجاد می کند.

تالاب انزلی در جنوب غربی دریای خزر واقع شده و مساحت حوضه آبریز آن در حدود 3610 کیلومتر مربع است. شرایط هیدرودینامیکی و زیست محیطی خاص این تالاب، آن را به یکی از نواحی خاص برای زیست گونه های مختلف جانداران تبدیل کرده است. از این رو توجه به میزان آلودگی های مختلف و پراکنش آن ها در نواحی مختلف تالاب از جمله موضوعاتی است که مورد توجه است. آلودگی های آلی ناشی از ورود فاضلاب های صنعتی و خانگی بوسیله رودخانه های منتهی به تالاب از جمله مشکلات اصلی آن است. در این پژوهش به منظور بررسی وضعیت هیدرودینامیک و کیفیت آب در تالاب انزلی، با استفاده از مدل عددی دوبعدی MIKE21 سعی در شبیه سازی رفتار هیدرودینامیکی و تعیین اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) به عنوان شاخص آلودگی های آلی در تالاب انزلی، شده است. با جمع آوری اندازه گیری های موجود در منطقه و مقایسه آن با نتایج مدل سازی، کالیبراسیون و صحت سنجی مدل صورت گرفته است. در نهایت بر اساس نتایج حاصله از مدل، در سه بازه زمانی شامل، ابتدای فصل باران، فصل باران و فصل خشک، وضعیت تالاب بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که در فصل خشک با کم شدن دبی های ورودی به تالاب و پایین آمدن سطح آب در آن و غلظت آلودگی ها افزایش می یابد بطوری که وضعیت کیفیت آب در آن بحرانی می شود. بر اساس نتایج مدل در ماه آگوست (فصل خشک)، در اکثر نقاط تالاب غلظت COD بیش از 30 میلی گرم بر لیتر است. این مقدار در قسمت های مرکزی و مصب تالاب به حدود 80 میلیگرم بر لیتر می رسد. با تکیه بر نتایج این تحقیق لزوم مدیریت منابع آب بالادست تالاب آنزلی در فصول خشک به شدت احساس می شود.

سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، ویژگی های منحصر به فردی از قبیل تعدیل سیستم ایمنی، ترشح فاکتورهای کنترل بقاء سلولی و نیز پتانسیل تمایز به استخوان، غضروف و چربی را دارند. تمام فرایندهای سلولی از قبیل تمایز، تکثیر، پیری و مرگ بطور مستقیم و یا غیرمستقیم توسط مکانیزم های اپی ژنتیکی از قبیل متیلاسیون هیستونی تنظیم شده و آنزیم هیستون متیل ترانسفراز G9a یکی از آنزیم های مهم در این زمینه است. سلول های بنیادی مزانشیمی در مغز استخوان رت (BM-MSCs) در محیط آزمایشگاهی استخراج شده و کشت شدند. سپس در کشت اولیه، پاساژ اول، دوم و سوم تحت تاثیر غلظت های مختلف A366 (یک مهارکننده اختصاصی آنزیم G9a) قرار گرفتند. سپس با استفاده از فلوسایتومتری، محاسبه زمان دوبرابر شدن جمعیت سلولی و بررسی پروفایل چرخه سلولی، وضعیت تکثیری BM-MSCs مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان تمایز به چربی BM-MSCs تیمار شده با A366، با استفاده از رنگ آمیزی اویل رد و بیان ژن های ویژه چربی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی زمان دو برابر شدن جمعیت BM-MSCs و بررسی چرخه سلولی نشان داد که مهار آنزیم G9a با غلظت های پایین A366 تاثیر معنی داری بر پتانیسل تکثیری BM-MSCs ندارد. اگرچه غلظت های بالای A366، مدت زمان دوبرابر شدن جمعیت سلولی را افزایش داده و توقف چرخه سلولی را القاء می کند. همچنین تیمار BM-MSCs با A366 موجب افزایش پتانسیل تمایز سلول ها به سمت چربی می شود. تنظیم کنندگان اپی ژنتیکی از قبیل A366 که برای کنترل سرطان پیشنهاد شده اند، رفتارهای تکثیری و تمایزی BM-MSCs را تحت تاثیر قرار می دهند. همچنین این تنظیم کننده ها می توانند به عنوان یک رویکرد مناسب جهت تکثیر و تمایز بهتر MSCs به کار گرفته شوند، تا این سلول ها با کارایی بالاتری در سلول درمانی، مهندسی بافت و نیز ترمیم و هومئوستازی بافتی نقش ایفا کنند.

در این تحقیق نیتریفیکاسیون جزئی نشان داد که یکی از تکنیک های عملیاتی و اقتصادی مطلوب جهت تصفیه فاضلاب های دارای غلظت بالای آمونیم یا نسبت کربن به ازت (COD/N) پایین می باشد. فرایند نیتریفیکاسیون جزئی در سیستم راکتورهای بیوفیلمی با بستر متحرک (MBBRs) در مقیاس پایلوت در مدت 300 روز مورد آزمایش و بررسی قرار گرفت. غلظت اکسیژن محلول (DO) در راکتور انوکسیک (R1) و راکتور هوازی (R2) به ترتیب از 0.04 تا 0.12 و 0.42 تا 3.4 میلی گرم در لیتر متغییر بود. DO بهینه جهت نیتریفیکاسیون جزئی در راکتور هوازی در محدوده 1.5-1 میلی گرم در لیتر بدست آمد. نسبت COD/N ورودی در دامنه 2 تا 20 COD/g N g با تغییر میزان بارگذاری نیتروژن به راکتورها مورد بررسی قرار گرفت. در طی مدت راهبری، کربن آلی در سیستم MBBRs هنگامی که غلظت DO در راکتور هوازی (R2) بیش از1mg/l  بود، تقریبا بطور کامل حذف شد. غلظت کل نیتروژن خروجی در شرایط عملیاتی (1.7-2.1mg O2/l و NH4+-N=35.7mg N/l) در محدوده0.85-2 mg/l  بدست آمد. بیشترین تجمع نیتریت (52-50%) در غلظت1 DO تا 1.5 میلی گرم بر لیتر در راکتور هوازی بدست آمد و با کاهش نسبت COD/N در این راکتور تجمع نیتریت در آن افزایش یافته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که متوسط سرعت نیتریفیکاسیون در نسبت های مختلف COD/N در حدودg N/l   0.96بود در حالی که حداکثر سرعت نیتریفیکاسیون در نسبت COD/N کمتر از حدودg N/day  2 به ازای هر مترمکعب سطح بیوفیلم بدست آمد. در این پژوهش طی فرایند دنیتریفیکاسیون در راکتور انوکسیک (R1) و در نسبت COD/N معادل 14 ترکیبات از ته تقریبا بطور کامل (99%) حذف شدند.

در این مقاله، مسأله ی گره ای عکس برای یک معادله ی مرتبه ی دوم دارای پتانسیل شیمیایی روی یک بازه ی متناهی بررسی می شود. ابتدا تقریبی برای نقاط گره ای و طولهای گره ای عملگر دیفرانسیل به دست می آوریم، سپس نشان می دهیم که می توان تابع پتانسیل را به وسیله ی مجموعه ای چگال از نقاط گره ای به طور یکتا تعیین کرد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.